Vanaf dat je kinderen hebt is de grote vakantie: een puzzel van 62 stukjes die jaar na jaar gelegd moet worden. Na een aantal jaar wordt het min of meer een gewoonte. Bij ons staat onze gezamenlijke verlofperiode vast op het einde van de grote vakantie. Dan vallen er nog 6 weken te dekken qua opvang. Eerder schreef ik er ook al een blogje over.
Op voorhand lijkt dit lang, maar eens de vakantie begonnen is vliegt de tijd enorm. We zijn al 15 augustus gepasseerd. Deze vakantie is uiterst snel gevlogen vind ik persoonlijk.
Qua vakantieopvang valt het bij ons heel goed mee. Door Jeroen zijn 12uur shiften heeft hij minder dagen te werken, als ik dan nog eens af en toe een dag thuis kan zijn wordt de vakantieopvang minimaal. Dit vindt kleine meid fantastisch. Zo kan ze haar vriendinnetjes en vriendjes zien en heeft ze wat exclusieve tijd met mama of papa.
Het is niet iedere dag uitstappen doen, we kunnen ook genieten van gewoon eens thuis te zijn en tegen het einde van de dag een opgeruimd huis te hebben. Kleine meid moet ook een aantal zaken doen in huis, zo leert ze dat niet alles van een leien dakje loopt en een gewone burger geen dienaars heeft.
De dagen dat we op uitstap gaan proberen we echt wel leuk en leerrijk te houden. Zo zijn we al naar Planckendael geweest en staat dit nog op onze planning de komende 2 weken. Soms combineren we een kleine uitstap/wandeling/speeltuin met een winkel om het broodnodige eten in te slaan.
Er worden dus zeker genoeg zaken gedaan zodat iedereen het leuk heeft, dit afgewisseld met de saaie zaken die er ook bij horen. Ook wordt er gezorgd dat kleine meid genoeg slaap heeft zodat de humeurigheid wat meevalt. 🙂
De vakantie is tot nu toe al heel leuk geweest. Alles is minder gedwongen, meer alles op zijn tijd. Niets moet, maar kan. Ook al moet je zelf gaan werken of moet kleine meid naar de opvang, de sfeer is veel gemoedelijker dan tijdens de gedwongen schooldagen. De ratrace valt even weg voor 2 maand, kon dat maar langer. Iedereen loopt veel blijer rond zonder de ratrace.
De grote vakantie: een puzzel van 62 stukjes die gelegd moet worden, maar die wij met veel plezier leggen. Ik ben geen voorstander van een kortere schoolvakantie, dit omdat de kinderen de tijd krijgen om te spelen en zich uit te leven. De tijd om eens niets moet binnen een bepaalde tijd te doen. Een vrijer leven waar ze iedere minuut opnieuw kunnen van genieten.
Nu gaan wij nog genieten van de laatste 2 weken verlof, 2 weken met moeilijke dagen maar we moeten er door!
