Het is een klein jaartje geleden dat de dochter naar huis kwam met de vraag of ze mocht leren typen. Ik vond het eigenlijk best wel wat vroeg, maar één van haar vriendinnetjes volgde ook typelessen… Vandaar kwam de vraag. Ze zou dit ook doen, want ze wou niet onderdoen voor haar vriendinnetje. Toch hebben wij dat toen nog uitgesteld om zo het inhaalmaneuver op school haalbaar te houden.
Ik weet niet of jullie dit weten, maar kleine meid is iemand die zich voor 150% smijt op school en dat werpt echt zijn vruchten af. Maar als ze ’s avonds thuis komt, dan is het vat meer dan af. Om dan huiswerk te maken… dat is regelmatig een waar gevecht. Vorig schooljaar was dit niet anders. Dat, in combinatie met het inhaalmaneuver omwille van Covid, is de reden waarom we niet direct op haar vraag zijn ingegaan.
Met de krokusvakantie in het vooruitzicht en de weinige mogelijkheden die er waren om iets te doen hebben we beslist dat ze mocht beginnen typen. Dan had ze een vakantie om ermee aan de slag te gaan en het platform te verkennen. Goed idee, hé. Dat vonden wij toch. Kleine meid stond te springen van blijdschap dat ze er mocht aan beginnen!
Zo was ze, preus lik fjirtig, van start gegaan. Wat bleek, ze deed dat echt heel graag. De eerste lessen waren ook nog helemaal niet moeilijk. Eens er meerdere vingers in het spel kwamen begon het moeilijker te worden en zonk de moed wat in haar schoenen. Dat merkten we en de combinatie van dagelijks Typetopia met het huiswerk werd haar teveel. We hebben toen besloten om het huiswerk voorrang te geven op alles en om Typetopia op haar eigen ritme te laten volgen. Dat bleek een goede oplossing te zijn. We moesten haar wel aansporen, want ze zou het anders op de lange baan geschoven hebben. Het gevolg is wel dat ze langer gedaan heeft over het traject, maar dat is helemaal geen ramp. Dit is iets waar ze tenslotte zelf voor gekozen heeft om te doen en uiteindelijk zal ze haar diploma behalen, op haar eigen eigenwijze manier. 🙂 Het zou Kleine meid niet zijn 😉
Weet je, één van de komende dagen volgen de examensessies. Deze avond kwam ter sprake dat ze daar eigenlijk best wel zenuwachtig voor is. Ik heb haar proberen gerust te stellen en de druk proberen weg te nemen, hopelijk is dit gelukt en kan ze met een gerust gemoed haar examen starten en maken. Ze kan het, ze mag alleen niet beginnen twijfelen aan haar eigen capaciteiten.
Hopelijk kunnen we tijdens de herfstvakantie haar diploma typen vieren! Duimen jullie mee voor een goede afloop?
Dit pakket hebben wij volledig zelf betaald.
