Zo’n 3 weken geleden zijn we gestart met een ziekenboeg ten huize. Kleine meid is opgestaan met lichte koorts. Ze wou echt naar school, want ze waren bezig met proefjes en werkmateriaal. Het was een half dagje, met de nodige perdophen is ze dan maar richting school vertrokken. Ze had ook geen echte ziekteverschijnselen, een licht hoestje dat wel. Maar wie heeft dit nu niet in deze periode van het jaar?! Na het school had ze geen koorts en na het slapen was ze slapper dan voorheen. Ze had ook opeens heel wat meer koorts. Dus werd de doktersafspraak de dag erna ingepland. Ze bleek last te hebben van een serieuze verkoudheid die start met koorts en hoesten en vervolgens overgaat in een verstopte snotneus. De koorts kon hoog oplopen en dat was ook het geval. De eerste dagen heeft ze niets anders gedaan dan van haar bed boven naar haar logeermatras beneden verhuizen. Spelen dat zat er niet in, kleuren… dat wou ze maar het lukte haar niet. Ze wou eigenlijk wel dingen doen, maar ze had er het fut niet voor. De vrijdag heeft Jeroen sociaal verlof opgenomen, want ze raakte echt niet naar school. In het weekend kon hij dan werken, terwijl ik op kleine meid paste. De zaterdag was ze nog altijd een vodje, de zondag was ze precies opeens wat beter. Ze begon met het bouwen van lego, maar dat moest samen met mij. 🙂
Ondertussen had Jeroen het de vrijdagavond ook precies wat vlaggen, maar hij hoopte dat het zou oplossen met de nodige slaap. Dat werd er dan ook gedaan ten huize. Slapen, slapen en nog eens slapen. Hij heeft het weekend doorgebracht op zijn werk, maar ’s avonds was ook zijn vat telkens af en het hoesten was ook meer zijn hobby geworden.
Zondagavond hebben we nog samen gegeten en tv gekeken en zijn we, zoals afgelopen dagen, samen gaan slapen. Maandag ben ik opgestaan en had ik het ook vlaggen 🙁 De ziektebeestjes hadden mij dus niet gespaard. De dokter werd ingeschakeld voor een groepsafspraak 😀 We hadden alle 3 hetzelfde, maar in een ander stadium. De ziekenboeg was dus compleet. Kleine meid was al het meeste aan de beterhand, dan volgde Jeroen en ik zat nog in het beginstadium. Leuk hé. We kregen de nodige blaadjes voor school en werk mee en gingen strike op de zetel voor een paar dagen.
Donderdag moest kleine meid naar school en dat zou ook lukken. Jeroen was gaan werken, dus moest ik ze brengen. Ik moest opnieuw langs de dokter, want zo werken dat lukte helemaal niet. Tenzij er een veldbed bij mijn bureau mocht gezet worden, maar dat vonden ze geen goed idee. Ik kreeg nog bijgeschreven en de rest van de week ruste ik zoveel mogelijk zodat ik maandag er terug zou staan. Wat wel een zekerheid was… Ik zou alvast geen stem hebben…
Die eerste dagen school en werken waren toch echt vermoeiend, maar we zijn ondertussen 1,5 week verder en er begint eindelijk wat geluid uit mijn stembanden te komen zonder te forceren 🙂 Joehoe!
We hoesten nog met 3 af en toe en slaap is nog een hobby, maar het betert iedere dag. En weet je wat? Onkruid vergaat niet 😉
Met het hele gezin ziek zijn heeft zo zijn voor- en nadelen.
Voordelen:
– Je bent samen ziek, dus kun je samen zielig wezen..
– Netflixen kun je samen doen.
– De diagnose stellen is makkelijk door de huisarts.
– …
Nadelen:
– Je ziekenboeg verandert stilletjes aan in een stort.
– Een huisarts en apotheek geeft geen groepskorting.
– Niemand heeft zin om deftig te koken en deftig eten is wel een must.
– Je werkt minder op elkaar zijn of haar systeem tijdens het zielig wezen.
– …
Hoe hebben wij het overleefd tijdens onze ziekenboeg? Ewel, wij hebben een heel grote diepvries die vol zat met van alles van eten, van soep tot zelfbereide maaltijden. Lekker makkelijk, ontdooien en opwarmen en we hadden eten en nog gezond ook! 🙂 Een win-win. Ondertussen hebben we de diepvries al terug aangevuld met zelfgemaakte soep met verschillende kleuren 🙂 En nee, ik ben echt niet van plan om nogmaals ziek te worden. Het past echt totaal niet in de planning 😉 (Precies of je dat kunt plannen *zucht*)
