Een klein maandje geleden heb ik het eerste testprojectje gemaakt uit de losse hand, zelf een haarband maken. Het was al laat op de avond, de dag voor de eerste schooldag en het was hierdoor snel in elkaar geflanst. Ondertussen heb ik een aantal aanpassingen bedacht om het iets beter te laten vallen zodat het visueel meer zegt. Zo mocht die iets langer zijn, de ijzerdraad aan de andere kant erin, … Misschien details, maar het scheelt toch wel in de ogen 😉 en laat dat nu net een belangrijk iets zijn voor een haarband.
Hieronder zie je de 2 nieuwe haarbanden. Ik moest zelf eventjes model spelen, aangezien de dochter natuurlijk in haar bedje ligt te knorren.
Een haarelastiek of haarrekker met een stuk stof rond is blijkbaar ook terug in de mode. Dat was ook een hype toen ik nog jong was. Ik had dat al bekeken om het zelf ineens te steken, het kon niet moeilijk zijn. Kleine meid vroeg vandaag, mama mag ik een scrunchie hebben? Weet je wat dat hippe woord is? Een haarrekker met een stuk stof rond dus 😉 Deze namiddag was ik thuis, dus was het ineens het moment om dat eens uit te dokteren en proberen. Ik heb er ineens drie gemaakt, alle drie in een ander stofje. Er is nog één iets aan die me stoort, maar waar ik niet direct een oplossing voor vindt. Misschien moet ik me eens op Mr YouTube begeven, zoals de jeugd, om te zien hoe anderen dit maken. 🙂 Tijd en geduld geven raad.
Zo’n dingetjes maken geven me rust, het is leuk om te doen. Het is een ideaal iets om de gedachten te verzetten. Het nadeel ervan is dat je niet genoeg beweegt om aan je stappen op een dag te raken 😉 Een naaimachine op een loopband lijkt me geen ideale 😉
Alle dingen heb ik zelf gekocht, niets werd gesponsord.
