Vind jij het leuk om een ui te snijden of heb je ook telkens tranende ogen?
Persoonlijk vind ik dat die tranende ogen echt afhangen van ui tot ui en de soort ui heeft er niet altijd een invloed op. Ook kan je 5 uien snijden waarvan er eentje is waar je toch instant een emotioneel gevoel van krijgt, zo’n verdrietige ui… Je kent ze wel.
Uien snijden is kleine meid haar leuke bezigheid, op voorwaarde dat ze niet te fijn gesneden moeten worden. Want dan is het mijn beurt om een weensalvo te creëren. Ik weet niet waarom, maar dat doet ze graag. Zijn het de rokken die ze er eerst moet afhalen die haar inspireren of is het effectief het traantjes knijpen waar ze een zwak voor heeft? Voor mij is het een vraagteken.
Om van de tranen af te raken heeft ze google al geraadpleegd en verschillende dingen geprobeerd. Het ene had al meer succes dan het andere 😉 Sommige dingen werkten echt totaal niet, integendeel. Je zou er spontaan nog sneller van beginnen huilen…
Eén van haar gevonden dingen is het dragen van een duikbril. Overlaatst haalde ze spontaan haar duikbril uit haar zwemzak om haar uien te snijden en bakken. Dat werkte toch wel heel goed, vond ze zelf. Eerder had ze al eens een echte duikbril, zo eentje waar ook je neus in zit, geprobeerd. Dat werkte eigenlijk nog beter voor haar tranen, maar het glas dampte aan… En laat dat nu net niet zo handig zijn als je uien wil snijden en niet in jouw vingers wil snijden.
Ze opteert dus om haar gewone duikbril te gebruiken en om uien te snijden met kikkeroogjes. 😉 Op die manier kun je eens gekke foto’s trekken zonder de reactie ‘Moh, mama, nee’ te krijgen. Een win-win voor beide dus 😉
Doen jullie ook mee met de duikbril-ui-snij-community?
Deze blog is niet gesponsord.
Eigen foto.
