Hagen vormen een natuurlijke afscheiding tussen delen van de tuin of tussen buren of … . Op zich vind ik sommige hagen echt wel mooi en andere vind ik echt lelijk. Je hebt zo die hagen die in de zomer mooi groen zijn en in de herfst vallen de bladeren er af en heb je enkel takken … Wat is het nut en de meerwaarde van zo’n type haag? Het kenmerk van een afscheiding valt op die manier wel grotendeels weg.
Wij hebben 4 soorten hagen staan. Er staan 2 soorten boven elkaar. Toen we hier kwamen wonen was er een haag waar je onderaan er gewoon door kon kijken. Aangezien die haag aan ons terras grenst vonden we dat niet zo leuk. Dan hebben we met stekjes van een andere haag een andere soort haag er onder gezet. Deze haag is nog volop in de groei, maar stilletjes aan zal het mogelijk worden om er een lage haag in te snoeien. Alleen heb ik hier nog even wat hulp bij nodig, want zo simpel is dat precies niet. Toen ik het afgelopen week wou proberen zwiepte alles van de ene naar de andere kant en ik ben gestopt voordat het niet toonbaar zou zijn. De haag daarboven is zo’n typische haag die zijn bladeren in de herfst verliest en eigenlijk vind ik die haag meer een wildernis dan een deftige haag. Maar we kunnen dat niet oplossen, want ze staat echt op de lijn. Dus afsnoeien en er iets naast zetten … Dat is niet zo’n strak plan. Het nadeel daarvan is dan weer dat het wel voor heel lang een kale boel is.
Een andere haag is echt heel hoog en vanop de trapladder lukt het net om deze gescheerd te krijgen. Da’s zo’n sparrenhaag. Die is heel dicht en groeit ook niet zo heel snel aan. Als je die snoeit, dan hangen de snoeisels wel echt overal en kriebelen dat die doen.
De andere haag is veel minder hoog, en die stond dit jaar echt heel lang in bloemen. Die bloemen ruiken heel lekker en de bijtjes kwamen er in massa’s op af. Het was echt mooi om te zien. We hebben die haag dan ook laten groeien en bloeien tot de bloemen uitgebloeid waren en de bijtjes bijgevolg ook weg waren. Die haag vind ik persoonlijk wel mooi, ze blijft lang groen en in de winter verliest ze niet volledig haar blad. Het is precies of ze ruift en ondertussen nieuwe blaadjes maakt. Ze is wel doorzichtiger dan een sparrenhaag, maar mooier. 🙂 Da’s een haag met charme. Alleen is die haag echt heel breed. We hebben er met 2 over gehangen om zo ver mogelijk de bovenkant volledig te snoeien, maar zelfs dan nog blijven er sprieten staan waar we echt niet van onze kant aan kunnen, sorry buren.
Conclusie is: we hebben wel wat soorten hagen, de ene is al makkelijker dan de andere om te snoeien. Maar dat snoeien… dat is toch echt wel een kunst op zich om dat heel deftig te krijgen. De tijd ontbrak me de afgelopen periode om er echt een strak geheel van te proberen maken, ik was al blij dat het af was en dat het toonbaar is! De hagen kunnen terug groeien en bij de volgende snoeibeurt heb ik misschien nat dat iets meer tijd om ze verticaal deftig af te werken. (ze zijn niet in putten en bulten hoor, het valt heus wel mee. Ik heb mijn best gedaan ;-))
Weet je wat ook niet zo leuk is, maar eigen aan de natuur? Op die hagen zitten allerhande beestjes en iedere keer dat ik gesnoeid heb, dan ben ik wel meerdere keren gezegend met jeukende beten. Grmbl …
Maar het groen is mooi en het zorgt voor wat privacy.
Dit blogje is niet gesponsord.
