18 maart heb ik geclaimd en dat al wel een aantal jaar. Dat is mijn dag, mijn verjaardag! De dag dat mijn ouders mij voor het eerst in levende lijve konden zien en horen. De dag dat ik mezelf kon beginnen ontwikkelen tot waar ik op dit moment sta.
Mijn verjaardag, niets speciaals, gewoon een dag als een ander. Ja, ook op verjaardagen moet er naar school gegaan worden of gewerkt worden. Misschien kunnen ze daarvoor nog een feestdag uitvinden? Iedereen krijgt dan een dag extra verspreid over het jaar, ja ook degene die verjaren op de schrikkeldag. De enige voorwaarde is dat je het wel dient op te nemen in de 5 dagen voor of achter jouw eigen verjaardag. Dat klinkt toch als een goeie deal? Niet?
Nu dit jaar is er eentje met werken op kantoor en daarna… daarna komt er iets onverwacht. Het concert van Tourist LeMC werd verplaatst en toch wel naar de avond van mijn verjaardag zeker! Hoe leuk is dat! Wie had dat kunnen denken?
En toch voelt het vreemd aan… Alles werd de afgelopen dagen versoepeld en we gaan die avond met velen in een geventileerde ruimte zitten. Hopelijk blijft dat beest van ons weg! Dat zou niet zo’n leuk verjaardagscadeau zijn!
Maar kijk, ik ga een nieuw levensjaar tegemoet. Eentje waarin ik mezelf verder kan ontwikkelen, mijn dochter kan steunen in alles wat ze onderneemt en mijn vent een stamp onder zijn gat kan geven om zijn dromen te verwezenlijken 😉 Een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen wacht me op! Je mag me altijd een duwtje in de rug geven, zeker op momenten dat je me minder hoort! Afgesproken?
Ik ga nog wat verder vieren 😉 cake’sje of koekske hebben?
Deze blog is niet gesponsord.
Foto door Tim Mossholder via Pexels
