Kleine meid is deze winter nog niet zo vaak ziek geweest en wij eigenlijk ook nog niet. Hout vasthouden dat het zo blijft.
In december hebben we 1 voor 1 de buikgriep gekregen en we lagen er toch enkele dagen uit. De ene al iets langer dan de andere. Wat ik wel vond is dat het een griep was die precies wel lang bleef nazinderen. Je was niet snel terug helemaal fit, snel moe. Als je terug aan het werk ging was een dag op het werk genoeg, erna werd niet veel meer uitgespookt. Na een goeie week en half was het volledig achter de rug.
Een drietal weken geleden heeft kleine meid opeens koorts gekregen, zo heeft ze van woensdag tot en met zondag koorts gehad. Maandag, toen ze naar de dokter ging, was de koorts weg. Het bizarre is dat ze geen ander ziekteverschijnsel had. Geen buikpijn, geen keelpijn, geen hoest, geen snot, niets. Heel moeilijk om te behandelen, enkel koortswerende middelen waren dus nodig. Haar lichaam heeft zich uitstekend verweerd tegen de ziektebeestjes van toen.
Afgelopen donderdag is ze echter opgestaan met een raar hoestje en een snotneus. We dachten, het waait wel over. De vrijdag stond ze terug op met een snotneus en een hoest, zaterdag opnieuw. Gedurende de dag ebt het wat weg om de volgende dag opnieuw de kop op te steken. Zondag was het terug hetzelfde. Met de nodige ‘eucalyptustabjes’ en ‘zeewater’ komt ze er wel terug door. En anders, als het erger wordt is het terug dokterwerk. Laat ons hopen van niet, want we zijn niet graag ziek ten huize.
