Onze kleine meid deed afgelopen zondag haar eerste communie. Het waren drukke weken met heel wat voorbereidingen. Toen we het goed en wel beseften dat het haar communie was moesten we nog aan alles beginnen. We hadden niets, geen restaurant, geen kledij, geen uitnodigingen, niets. Maar als de druk hoog is 😉 Dan presteren sommige beter hé.
In januari zijn we dan in allerijl op zoek geweest naar communiekledij voor kleine meid. Tot op heden stel ik me nog steeds de vraag waarom iedereen, of laat ons zeggen de media en modemerken, er zo vroeg aan beginnen. Ik zie daar dus alleen maar nadelen aan. Ze kunnen uit de kleren groeien op die 5 maand, of net niet genoeg groeien om er goed in te passen. Het moet nog zo lang in de kast hangen, niets te doen. Het is nog putje winter, wie denkt er dan aan zonnige zomer- of lentekledij? Op het moment dat je de kledij koopt zijn de schoenen of sandalen voor er onder nog helemaal niet te beschikking. Nuja, iedereen doet het. Dus wij zijn in januari ook in actie geschoten. We hebben verschillende winkels afgelopen, op mijn 2 handen kan ik ze niet tellen. Dit gang van lokale kleine winkels tot grote ketens. Nergens vonden we onze keuze. Ofwel was het te klein, te bombastisch, te kort, te omhoogflappend, te oud, te meisjes meisjes, te… Ja, we (lees: ik) zijn niet kieskeurig hoor.
Toen ik de hoop bijna opgegeven had en nog de zoveelste zoekronde ’s avonds op het wereldwijde web kwam ik op een winkel die ik nog een kans wou geven. Alleen… Die ligt op 1u rijden van ons en 1u rijden van Peetje, niet echt dichtbij dus. Maar… blijkbaar wel een gekende in communiekledij. Aangezien je een eerste communie maar 1x doet stapten we het volgende weekend in de auto richting die winkel. Weet je wat ze daar hadden? Net hetzelfde problematische aanbod als in al de andere winkels die we al gedaan hadden. Niets dus… We waren ondertussen door de middag gevallen, dus gingen we op zoek naar eten. Niets te vinden, maar wel een kledingwinkel. Stoppen en binnengaan, wie weet… En… we vonden daar iets en nog iets voor er op, maar zou het dat nu worden of niet? We bleven twijfelen, want er ontbrak precies iets. Maar wat?! Uiteindelijk hebben we het niet direct meegenomen, want zie dat we het ons beklaagden…
In de week die volgde hebben we de foto’s die we genomen hadden bekeken en naarmate de week vorderde werden we het zekerder dat dat het zou worden. Het weekend erop trokken we terug naar Artex Fashion te Emelgem. Daar kregen we fantastische hulp van een verkoopster. Ze zocht tot we het gepaste bovenstukje vonden die kleine meid deed schitteren. We zochten samen iets uit voor in haar lange mooie haren, een diadeem.
Ok, ze kon haar communie doen, dacht Jeroen. Ik dacht daar anders over. Dat haar… daar ontbrak nog iets aan. Na veel op het wereldwijde web te surfen, rond te kijken naar andere mensen, probeersels uit te voeren (en ze heeft dat totaal niet graag), kwam ik uit op een gebreid dotje. Maar dan zag je die rekker nog teveel. Hups naar de Veritas om dat probleem op te lossen, een flatterende bloem erbij en het was gefixt.
Hieronder zien jullie onze kleine meid schitteren.
Haar haartjes van dichtbij zien?
Deze post is niet gesponsord, maar volledig zelf betaald.
Reageer