Deze week hoorde ik ’s morgens iets op de radio waar ik me dus al heel de week aan erger. Ik stel me de vraag of het onze huidige maatschappij in wording is? En als daar het antwoord ja op is, dan weet ik niet meer waar het naar toe gaat.
De presentatrice belde een jongen op van 16 jaar omdat hij een liedje aangevraagd had om te horen terwijl hij in de tuin bezig was. Zijn ouders waren gaan werken en hij wou zijn ouders helpen door de haag te scheren. Hij had toch 2 maand vakantie en vindt dit leuk om te doen. Mooi toch van hem? Ik vind dit dus echt chapeau dat een 16-jarige hier tijd voor maakt en zijn/haar ouders helpt. En dit zonder dat er iets tegen over staat. Dit is toch beter dan dat ze hele dagen liggen te luieren in hun zetel/bed of een hele dag niksen?
De presentatrice dacht daar dus anders over. Ze vroeg een aantal keer wat de jongen als vergoeding kreeg, of hij er extra zakgeld voor kreeg of een extra cadeautje. Toen de jongen daar negatief op antwoordde begreep de presentatrice het precies niet goed. Ze liet echt uitschijnen dat kinderen, hoe groot of hoe klein ook, niets meer vrijwillig kunnen doen zonder er echt iets materieels voor terug te krijgen.
De jongen zal er een bedanking en liefde van zijn ouders voor terug krijgen. Als de ouders thuiskomen van hun werk zullen ze heel blij zijn, veronderstel ik. Dit moet toch ook nog kunnen? Een maatschappij waarin niet voor alles een vergoeding moet betaald of gegeven worden.
Een vriendendienst, noemen wij zoiets.
