De taferelen die we de afgelopen dagen in de media gezien hebben lijken op de meest slechte droom die je je maar kunt inbeelden. Het regent die dagen niet gewoon, maar het water viel bij onze zuiderburen er met bakken uit de lucht. Zo’n hoeveelheden hadden ze er in jaren niet te verwerken gekregen en dat op een bodem die reeds verzadigd was.
Velen hebben te kampen met allerhande dagdagelijkse dingen die kapot of verdwenen zijn. De kinderen zijn hun tuin en speelgoed kwijt. De ouders zien er hun thuis, die ze opgebouwd hebben, verwoest of beschadigd worden door zo’n natuurlijke kracht waar een mens niet tegenop kan. Sommige zijn vrienden of familieleden kwijt, anderen hun teerbeminde huisdier.
Het lijkt allemaal onrealistisch, maar het is wel gebeurd. Het is geen ver van ons bed show, maar slechts op 1,5-2,5u rijden van heel wat plaatsen hier in Vlaanderen.
Ik wens hen allemaal heel veel goeie moed en heel veel veerkracht toe. Ik hoop dat ze allemaal terug een leven kunnen opbouwen. Zoals voor deze catastrofe en voor corona zal het wel niet zijn, maar ik hoop dat ze er echt het beste van kunnen maken. Ook hoop ik dat ze, naast financiële en materiële steun, de nodige mentale steun krijgen. Dit voor zowel jong als oud, want zo’n gebeurtenissen hakken er hard in na het afgelopen moeilijke corona-jaar. Ik hoop dat de allerkleinsten niet vergeten worden, want zij vormen de toekomst en zij kunnen zich over zo’n taferelen moeilijk uiten naar de omgeving.
Ik hoop voor hen allemaal dat het de komende dagen niet opnieuw regent. Dat het water die er nu nog is kan wegtrekken en/of verdampen. Een nieuwe regenbui of onweersfront zal het voor hen allemaal alleen maar moeilijker maken.
Veel Sterkte! Bon Courage!
Deze post is niet gesponsord.
