15 februari: Luxuria (onkuisheid – lust – wellust)
Wat doe je om jezelf graag te blijven zien en dit over te brengen aan je partner nu je in de eerste plaats vooral ‘ouder van …’ bent?
Deze week zitten we aan de derde hoofdzonde van #ouderzonden, luxuria. Deze #ouderzonden zijn opgesteld door Romina en Annelore. De lijst van alle deelnemers kun je terugvinden op de blog van Romina.
Ik vind dit dus echt wel de moeilijkste om op te antwoorden. De vorige 2 vragen heb ik al moeten over denken, maar deze is toch nog van een ander kaliber. Een paar dagen zit ik er al over te denken wat ik hierbij kan schrijven, wat ik hierop kan antwoorden. Ik heb anderen hun blogs gelezen erover in de hoop wat inspiratie op te doen, maar het is een persoonlijke vraag waar je niet met het antwoord van een ander verder raakt is mijn gevoel.
Wat doe je om jezelf graag te zien. Het eerste jaar na de bevalling van Yentl heb ik voor mezelf geen nieuwe dingen gekocht. Pas daarna heb ik zo af en toe eens iets nieuws gekocht. Toen we ons huis kochten heb ik me voorgenomen om ook mezelf niet te vergeten. Af en toe eens iets nieuws is toch altijd leuk. Ook vind ik de lente en zomer leuker, daar kun je veel meer doen en is de kledij veel toffer. Je hoeft niet altijd te denken ‘oh, hier zal ik koud mee hebben en ik zal nog een trui moeten aandoen.’ Veel leuker en zwieriger, dus. Door af en toe eens wat voor jezelf te doen, wat voor jezelf te kopen zie je jezelf ook veel liever. Waar ik nu ook veel meer van kan genieten is eens op het gemak doesjen zonder dat kleine meid komt ‘Mama, kun je dit eens doen voor mij. Mama, wat is dat? etc.’
Weet je wat ook genieten is? In het zonnetje in de veranda zitten. De warmte die je krijgt doet deugd en is ontspannend.
Hoe breng je de liefde over op je partner nu je in eerste plaats vooral ‘ouder van kleine meid’ bent? Ewel, ik weet het zo niet met die vraag. In eerste plaats probeer ik mezelf te zijn en voor iedereen goed te doen, ook al lukt dit niet. Je kunt niet altijd voor iedereen goed doen. Dat heb ik ondertussen al met vallen en opstaan ervaren.
Kleine meid neemt een heel deel van mijn leven in, voor haar heb ik ook alles over. Maar is dat niet normaal? Het is nog steeds je eigen dochter, je eigen vlees en bloed. Je wil ze toch een goede opvoeding geven zodat ze het ver kan schoppen in deze moeilijke en uitdagende wereld.
Liefde voor de partner moet er zijn om die opvoeding aan kleine meid te kunnen geven, beide aan hetzelfde zeil trekken zodat zij ver raakt. Hetzelfde als wat mijn ouders bij ons gedaan hebben eigenlijk.
Iedere relatie (ouder-ouder, kind-ouder, …) gaat met vallen en opstaan. Er zijn mooie momenten en minder mooie, makkelijke en moeilijke. En dat zal bij ieder gezin, iedere familie zo wel zijn. Het is de kunst om er samen sterker uit te komen. Een relatie blijft een geheel waar iedere dag aan gewerkt moet worden.
