In het naar huis rijden was er vandaag een pareltje uit mijn jonge tijd op de radio. Eentje die al kapot gedraaid geweest is en die nu herontdekt is.
Het liedje dateert van 1998, zo’n 18 jaar geleden. (Oei, wat wordt ik oud precies) De band Volumia zong dit en het werd geschreven door Xander de Buisonjé en Axel Lindelauf.
Het deed me direct aan kleine meid, vriend, mijn mama en papa en broer denken.
Als je het moeilijk hebt, kan een troostende schouder van een liefhebbende persoon echt wel helpen.
De tekst vind je hier.
