een vraag per dag

De paasvakantie zit er op. Yentl had een leuke tijd en ze was er echt niet zeker van of ze wel naar school zou gaan. Ze wou wel haar vriendinnetjes terugzien. Op het school heeft ze zo een drietal meisjes waar ze goed mee overeenkomt. Ook zijn er 2 jongens best wel stout volgens haar, want ‘mama, slaan en schoppen en duwen mag niet hé’. Vermoedelijk heeft ze dan wel gelijk. Op naar het laatste trimester in het eerste kleuterklasje. De tijd vliegt veeeeeeeeeel te snel!…

De eerste week van de paasvakantie zit er weeral op. Een weekje waarin Yentl op logement was bij meejtje en peejtje. Ze vond het vorige zomer zo leuk dat ze er al een tijdje naar vroeg. Ze wou, samen met meejtje, naar de leeuwenwinkel (Delhaize) gaan, op stap, spelletjes spelen, met de klei spelen, … Ze keek er echt naar uit en ze heeft zich echt heel goed geamuseerd bij meejtje en peejtje!…

Deze week gebeurden er tragische dingen in Brussel. Wij hebben het nieuws op de voet gevolgd, om de veiligheid van onszelf en die van onze dochter te kunnen waarborgen. Maar Yentl hebben we bewust niet blootgesteld aan deze gebeurtenissen. Die zijn te erg voor 3-jarigen, een kindje moet kunnen opgroeien in een min of meer onbezorgde jeugd. Wij hebben de aanbevelingen van Klasse gevolgd en doen dit nog steeds. We hebben ook een druk weekendje achter de rug. Met dank aan meejtje en peejtje voor het opknappen van een aantal zaken aan en rond ons huisje. Op die manier wordt…

Nog een bijbenertje 🙂 We raken er stilletjes aan wel. De paasvakantie is in zicht, nog 2 weken en het is zover. Yentl kijkt er naar uit en ze kan dan wel wat bijslapen zodat ze bijgetankt is om het laatste (!) trimester van dit jaar aan te vatten. De tijd vliegt niet snel, maar heel snel. Veel te snel eigenlijk. Een dag telt ook maar 24 uur, mijn dagen zouden gerust 48 uur mogen duren, waarvan ik toch zeker 3/4 zonlicht wil zien. In het andere vierde mag het regenen zodat de plantjes water hebben en de regenwaterput bijvult…

We gaan verder met de inhaalbeweging! Een klein jubileum in deze reeks met het aanbreken van week 10, joehoe! *confetti en slingers* En jullie lezen nog allemaal gezellig mee, chapeau! Kabouter Snot, Kabouter Hoest en Kabouter Hees hebben ons huisje nog niet verlaten, maar het gaat iedere dag iets beter. Dus het motto blijft: alles komt goed! Think-be-act positive!…

De lente komt dichter en dichter, de zon schijnt meer en meer. Het genieten van de twee tofste seizoenen van het jaar kan stilletjes aan beginnen. We lopen wat vertraging op in het blogwereldje. Nadat de dochter ziek gevallen is en ondertussen aan de beterhand, is vervolgens de papa lichtjes ziek geweest en daarna was het mama’s beurt. En als je iets opraapt is het tegenwoordig niet meer van korte duur. 🙁 Maar ik heb terug een beetje meer stem, wat minder snot, dus het komt terug goed 😉 Nu stilletjes aan wat schade inhalen.…

De laatste week uit de kortste maand van het jaar is weeral aangebroken. Het heeft al geregend, gevroren, de zon geschenen, maar nog niet gesneeuwd deze week. 🙂 Kleine meid gedraagt zich wat beter en mama is “preus lik fjirtig” om haar meisje en dat vindt kleine meid reuzeplezant! Onze kleine meid was afgelopen week wat ziek, dus kwam er van bloggen niet veel in huis. 🙂…

De krokusvakantie is weeral voorbij. Deze is precies voorbij gevlogen. Yentl heeft er met volle teugen van genoten. Ze heeft wat slaap kunnen inhalen, waar ze de laatste dagen zeker van geprofiteerd heeft. De eerste schoolochtend was een moeilijke om op te staan, vonden kleine en grote meid.…

De eerste vakantie voor de schoolgaande kinderen van 2016, de krokusvakantie. Op deze momenten zou ik toch ook wel graag naar school gaan. Nu wordt het helaas werken, maar we hebben toch 1 gezinsdag deze week en dan gaan we genieten!…

De eerste maand van 2016 zit er weeral op en we zijn een maandje dichter bij de zomer. Eerst de koude februari, maartse buien en aprilse grillen doorstaan en het genieten kan beginnen. De tijd van buitenspelen en genieten van de zon, de tijd waar het toch precies rustiger lijkt te zijn. Of leven we dan op een meer mediterraanse manier?…