Een late, maar beloofde blogpost. 🙂 We hadden het wat druk, natte voeten en wat opruimwerk in de tuin enzo. Maar we zijn hier terug om het over mamadag te hebben.
Dit jaar is het mijn vierde moedertjesdag. De eerste zat Yentltje nog eventjes veilig bij mama en de volgende drie was Yentl present en bezorgde ze mama telkens een lach op het gezicht.
Op school waren kleine meid en haar vriendjes en vriendinnetjes al een drietal weken op voorhand bezig met de voorbereidingen voor mamadag. Het gedichtje had Yentl al heel snel beet en ze wou dit telkens opzeggen in mijn bijzijn. ‘SSSSSsssssssssst Yentl, we zijn nog geen mamadag’ ging het dan altijd, waarop kleine meid eens goed verzuchtte.
Eens de dag aangebroken was, was ze niet te houden. Haar pakje werd bovengehaald. Haar gedichtje zei ze flink op en mama had het nog niet gehoord 😉 Ze hebben in de klas een zakje versierd waar het gedichtje opgekleefd is. In het zakje stak een zelfgemaakte fotohouder met een foto van kleine meid op waar ze normaal op zou moeten lachen, maar… Yentl was niet in haar lachen op dat moment. Ze heeft blozende wangetjes op de foto, hieruit kun je afleiden dat ze druk aan het spelen was en dat het niet in haar planning paste om even te lachen en poseren voor de foto. *no pics pls* 😉
Ook kreeg mama van kleine meid en papa een mooi bloemetje, die ondertussen verwelkt is 🙁 *hint*hint* :-p
Allebei leuke attenties en een dagje waarop de mama in de bloemetjes staat en dat ze niet vergeten wordt in de dagelijkse drukte! 🙂
