Yentl was vragende partij om op logement te gaan bij meetjtje en peejtje. Ze vond het vorig jaar zo plezant, dat het dit jaar voor herhaling vatbaar is.
Ze doen geen wereldschokkende dingen ofzo. Gewoon dagdagelijkse dingen zoals naar de leeuwenwinkel gaan, of de colruyt of nog een andere winkel. Ook kleuren ze samen, spelen een spelletje, etc. Ze maken samen eten, zorgen voor Benji en Casper, fantaseren erop los. De tuinslang en de gieter zijn ook Yentl haar favorieten, soms moet meejtje en peejtje de kraan eens toedraaien zodat ze niet doornat zou(den) zijn. Ze zijn ook al eens samen gaan zwemmen. Dat was reuzeleuk, en Yentl wou niet naar huis gaan. Een echte waterrat die kleine meid.
Op deze manier krijgt kleine meid de aandacht die ze eigenlijk verdiend tijdens de vakantieperiode. Als beide ouders fulltime gaan werken is het niet zo evident om de vakantieperiode te overbruggen zonder ze x-aantal dagen in de week naar de opvang te sturen. Ok, de opvang is niet slecht, maar daar krijgen ze toch minder aandacht. Daar moet de begeleider nu eenmaal er staan voor x-aantal kindjes en de opvang is nog altijd niet zoals thuiskomen of bij je eigen familie zijn die je door en door kent.
Toen Yentl vorige week terug bij ons was, kregen we al snel de vraag wanneer ze terug op logement mocht bij meejtje en peejtje. Want dan kon ze weer van alles van toffe dingen doen en voor Benji en Casper zorgen.
Onze jaarlijkse vakantie hebben we nog te goed, dan zullen we haar ook de aandacht kunnen geven die ze verdiend en nodig heeft. Dan gaan we samen naar de winkel, op daguitstap, … . Er staat eigenlijk nog niets echt 100% vast, buiten het feit dat we in ons Belgenlandje blijven (op een uitstap naar een buurland na).
Misschien toch eens tijd voor een hondje of een poesje, papa?
Ik heb al twee kiekes rondlopen en af en toe een varkentje 😉
Over iets anders zullen we nog eens nadenken