Afgelopen weekend was het Keikoppencarnaval in mijn geboortestad, een jaarlijks feestje waar naar uitgekeken wordt. Wist je dat ikzelf nog meegedaan heb aan de carnavalstoet? Ja, serieus echtig waar! Ik ben onder andere een flinstone geweest, maar ook een spelend kindje, … een thema die dat jaar in de kijker stond of enig belang had in de pers.
Kleine meid keek er al een hele maand naar uit. Ze wist al heel lang wat ze zou aandoen en het stond aangestipt op haar eigen persoonlijke kalender. Leuk! Gezien kleine meid niet in Poperinge naar school gaat kan ze niet meedoen aan de kindercarnavalstoet op vrijdag. Dit is nochtans een hele leuke belevenis. Met alle scholen en jaren wordt er door de stad van Poperinge gewandeld in een stoet vol kindjes. Leuk om de vele lachende gezichtjes te zien als toeschouwer.
Nu, zondag, dat was onze dag. We waren op tijd om de reclamekaravaan nog te zien. Yentl keek op van de hele grote, maar vooral hoge camions die ze zag passeren. Ook maakten die een heus kabaal als ze klaksoneerden. Ze vond het ook leuk om de geworpen snoepjes op te rapen. Na de reclamestoet was het de beurt aan de echte carnavalstoet van Poperinge. Er waren echt prachtige wagens en dansers bij. De muziekbanden en fanfares vond kleine meid ook heel fascinerend. Ook was er confetti toegelaten. Confetti en carnaval, dat is nu eens een echt onlosmakend geheel. We hopen dat dit de komende jaren zal blijven.
Iedere groep die meedeed heeft het beste van zichzelf gegeven tijdens de optocht. Bedankt allemaal voor de sfeer!
Ze genoot er echt met volle teugen van, met een lachend gezichtje. Ook de zon was van de partij om het hele geheel op te fleuren. Een carnavalstoet, het blijft iets magisch hebben.
Moet het nog gezegd worden dat we met volle teugen genoten hebben? Nee zeker?!
Fotootjes volgen nog 😉 Het weekend was helaas te kort.