De Grotten van Han, ik had er al veel van gehoord, maar ik was er nog nooit geweest. Of toch niet dat ik weet.
Het stond ook al een hele poos op ons to go-lijstje, maar het werd nooit afgevinkt. De reden hiervoor was vooral de afstand. Het ligt nu eenmaal niet zo bij de deur voor een daguitstap. Echter, als we dit gepland krijgen, dan kan afstand ons eigenlijk niet veel afschrikken voor daguitstappen.
De afgelopen zomervakantie hebben we dit echt opgenomen als een to go’tje voor die vakantie. Een dag met goed, niet te warm, weer en zo werd ’s avonds alles klaargezet zodat we ’s morgens vroeg konden vertrekken. Vroeg, werd heel vroeg voor een vakantiedag, maar we wilden er echt zijn tegen openingsuur. Zo konden we alles op ons eigen tempo doen. Het is van bij ons zo’n 2-2,5u rijden (enkel). Doordat we in de file gestaan hebben waren we er iets later, maar dat was enigszins wel ingecalculeerd. 😊
We hadden de tickets op voorhand gekocht, met korting via de Lidl Fun Trips. Als je goed uitkeek, leverde dat toch al aardig wat korting op. We namen een combi-ticket met het safaripark en de Grotten. Als je dan toch zo’n afstand doet, dan kun je maar beter alles doen.
Voor de Grotten moest je wel een afspraak maken op voorhand. Zo kozen we ervoor om de laatste sessie te nemen. Zo konden we eerst het natuurpark doen en vervolgens afzakken naar de frissere grot. Dat bleek achteraf een goed plan te zijn.
Rugzakken ingeladen, water op zak, een regenjas mee en daar vertrokken we. De dochter heeft zich de ganse rit goed kunnen bezighouden, maar zij rijdt graag mee met de auto. We hebben daar eigenlijk nog nooit echt een probleem mee gehad. We nemen wel genoeg dingen mee waarmee ze zich kan bezig houden gedurende de rijtijd.
Onderweg hadden we regen en mist, wat ons wat valse hoop gaf op een mooie dag, maar we hadden regenjassen mee. Eens toegekomen was er geen regen, maar zonneschijn te zien. We parkeerden onze auto op een dagparking en trokken te voet verder richting het domein. Na het inscannen van de tickets kon het avontuur beginnen.
We kozen ervoor om heel sportief te zijn en zoveel als mogelijk te voet te doen. We starten met het dassenpad om zo richting de ingang van het wildpark te wandelen. Dat was al direct bergop. Onze kleine meid zag overal al dassen lopen… Dat dacht ze toch. Met een klein hartje wandelde ze verder omhoog. Rechts van ons de holen van de dassen en links van ons stonden de koeien in de wei te grazen.
Eens boven kon het wildpark beginnen. De dieren zitten in mooi afgesloten grote terreinen. Soms is het wat zoeken om er eentje te vinden, maar we hebben bijna alle dieren zien staan, lopen, springen, zwemmen, slapen, … Het park is mooi ingericht en het valt echt op dat er rekening gehouden wordt met hun natuurlijke habitat.
Het is wel belangrijk dat je goed schoeisel aan doet zodat je de wandeling gemakkelijk en zonder steentjes-in-de-schoen ergernis kan doorstaan. Slippers of open sandalen lijken me persoonlijk niet zo handig. Wij hadden onze stevige wandelschoenen aangetrokken en waren daar blij om.
Tussen de verschillende dierenverblijven door staat er ook informatie over de dieren of de omgeving of informatie over het verleden van het park. Dat is ook altijd wel interessant om eens te lezen, maar het is niet mogelijk om alle bordjes te lezen en ook het domein op één dag te doorkruisen, dan trek je toch best twee dagen tijd uit. Misschien kun je overnachten op de Glamping Cocoon Village?
Ongeveer halfweg kom je een restaurantje tegen. Daar kun je lekkere panini’s en croque’s eten. Hierbij kun je een regionaal geperst fruitsapje drinken, wat heel lekker is. We hebben genoten van deze tussenstop. Eventjes zitten, genieten van de omgeving en lekker eten. Dat tussen het wandelen door. Wat moet een mens nog meer hebben, hé?
In het wildpark kun je ook het Geheime Woud ontdekken. Dat startte vanaf 1 juli en is nog open tot en met 6/11/2022. Wij hebben dit gedeelte niet gewandeld, want Kleine meid wou even met een safari-car mee. Zo had ze terug een belevenis om af te vinken. Misschien is dit wel iets voor een volgende keer en wie weet is er dan terug iets tof op dit gedeelte van het parcours te doen?
Na onze tourbelevenis tussen de dieren was het tijd om nog wat verder te wandelen. Zo kwamen we nog de beren tegen en nog wat dieren om zo bij de oude tram halte te eindigen. We hebben ervoor gekozen om met de tram terug te rijden naar het dorp, dat zagen we met zijn allen beter zitten dan het sportieve pad. En zo kon kleine meid dit ook afvinken op haar lijstje. Het was een heel leuk ritje, het enige min-puntje was het knersende metalige lawaai bij iedere bocht dat de tram moest nemen. Dat hoort waarschijnlijk wel bij de belevenis van de oude tram, maar wij hebben toch eventjes onze oren toe geknepen. We waren net op tijd terug in het dorp om onze uitstap naar de Grot te halen.
Onze gids gaf ons eerst een korte uitleg van wat mag en wat niet mag en over het verleden van de grot en de overstromingen van een tijd geleden. Hierna volgde een wandeling door de grot. Het is aangeraden om hier toch wel een regenjas aan te doen of op zijn minst een trui. In een grot is het tamelijk fris, wat normaal is. Gedurende de tocht door de grond was er heel wat moois te zien en op geregelde tijdstippen hield de gids halt om een woordje uitleg te geven. Op deze manier kon de groep terug samen komen. De uitleg was heel duidelijk en het was ook mogelijk om vragen te stellen. Ook werd er uitgelegd tot waar het water bij de laatste overstromingen gestaan heeft en wat de gevolgen hiervan zijn. Dan sta je echt wel even met beide voeten terug op de grond, wat een ellende moet dit geweest zijn voor die inwoners van de omliggende regio’s.
Op 110 meter diepte kom je terecht in de wapenzaal van de grot. In deze zaal wordt er een klank- en lichtspel geprojecteerd op de wanden. Het is echt een mooi spektakel en zeker de moeite. Het enige minpuntje hier was dat er eigenlijk te weinig stoelen waren voor de groep. Als je zat, dan kon je het spektakel nog beter bewonderen dan al rechtstaand (Dat vond ik toch).
Na de grot was onze dag al heel wat ingekort. We hebben ook nog PrehistoHan bezocht. Daar zijn we niet lang binnen geweest, het was er veel te warm op de dag dat wij geweest waren. Je kan er verschillende dingen zien die ze teruggevonden hebben in de grotten. Dit gaat van potten, kruiken tot wapens en geldstukken. Tot op vandaag doen ze nog steeds onderzoeken en vinden ze nog steeds nieuwe objecten van ver vervlogen tijden.
Na al deze belevenissen en al de kilometers die we in onze benen hadden was het tijd om naar huis te gaan. Kleine meid was kapot, zei ze. Ze had zelfs geen zin meer om de grote speeltuin te verkennen. Het was dus een geslaagde dag en de terugrit verliep heel rustig op de achterbank.
Het is er eentje om zeker nog eens opnieuw te bezoeken!
Deze blog is niet gesponsord.
